[B_Linda]

Gryf Słupsk AD 2020

Historia klubu:
Ludowy KS Gryf Słupsk powstał w roku 56 z połączenia czterech zakładowych klubów (Unia, Traktor, Stal i Sparta), a w 57 roku miejsce w III lidze przejął po podsłupskiej drużynie LZS Grapice, która organizacyjnie nie była w stanie podjąć trzecioligowego tematu. Od 58 roku mieliśmy już Zakładowy KS Gryf. No i taki biało - zielony ZKS Gryf pogrywał sobie w piłkę, przy wypchanych trybunach.

Wcześniej, bo 26 kwietnia 46 roku powstała w Słupsku czerwono - biało - niebieska Gwardia z wiadomym patronem. Klub ten grał już na poziomie II ligi, jednak z powodu komunistycznych rozkazów został rozwiązany w 54 roku. Reaktywacja nastąpiła w 59 roku.

Tak więc do 64 roku w mieście były dwa odrębne kluby Gryf i Gwardia (no byli jeszcze Czarni, z którymi Gryf rozgrywał często awanturnicze derby).

W 64 roku doszło do fuzji Gryfa i Gwardii. Nazwa została Gryf bo było wielu kibiców, ale barwy, herb i tradycje klubowe przejęto po Gwardii. Zmontowano więc coś takiego jak Zjednoczony Gwardyjski KS Gryf tradycją Gwardii.

Jakoś w roku 80 odpadł Zjednoczony i pozostał GKS Gryf. Trochę wcześniej, tak po meczu 1/8 PP z Legią Warszawa w 77 roku, powstał młyn na Gryfie. W 81 był awans do II ligi. Kibole którzy powoli się rozwijali po pewnym czasie przestali uznawać przymiotnika Gwardyjski i w swoich pieśniach używali tylko nazwy Klub Sportowy Gryf Słupsk. Jako ciekawostkę dodam, że fani Gryfa nie używali już przymiotnika Gwardyjski, kiedy Wisła Kraków jeszcze przez jakiś czas śpiewała GTS.

W 88 roku po kolejnym dobrym występie w PP, Gryf wchłonął sekcję piłkarską Czarnych Słupsk i pozostał jedynym klubem piłkarskim w mieście.

Po upadku komuny i tych wszystkich przemianach klub zmienił się w 90 roku na KS Gryf co odpowiadało kibicom. Niestety w 95 roku trzeba było się pozbyć długów i wymyślono nowy herb i nazwę Słupski Klub Piłkarski Gryf 95. W tamtym czasie, kibole nie mieli niestety nic do gadania.

W roku 07 do klubu wrócił Paweł Kryszałowicz i za naszą namową Gryf wrócił do poprzedniego herbu a dodatkowo jako wyjazdowe, uznano barwy biało - zielone nawiązujące do Gryfa z 56 roku. Na zmianę nazwy musieliśmy jednak czekać do walnego zebrania 30 marca 2010 roku, o które wcześniej jakoś ciężko było.

Następnie z KS Gryf wyodrębniła się Spółka Akcyjna, która miała w swoim posiadaniu drużynę seniorów a przy KS Gryf zostały grupy juniorskie. Po pewnym czasie Gryf S.A. tworzy swoją własną Akademię Piłkarską.

w 2020 roku 31 stycznia powstałe pod koniec 2018 roku Stowarzyszenie Sportowe Gryf z oficjalną nazwą Towarzystwo Sportowe Gryf przejmuje Gryf S.A. wraz z Akademią Piłkarską i ta organizacja obejmuje oficjalną nazwę Gryf Słupsk.

opis herbu:
Herb klubu sportowego Gryf Słupsk przedstawia trójkątną tarczę typu szwajcarskiego z jednym wcięciem po prawej. Pole tarczy trójdzielne w lewo skos o układzie barw czerwona, srebrna, błękitna, w centralnym miejscu pola umieszczona wielka złota litera G. Na tarczy wspięty poługryf złoty z czerwonym dziobem, językiem i pazurami. Po bokach tarczy połączone u podstawy dwie złote gałązki laurowe symbolizujące zwycięstwo
prof. Wojciech Strzyżewski
Data założenia klubu: 26 kwiecień 1946 roku
Barwy: czerwono – biało – niebieskie
- Zorganizowana grupa kibiców na trybunach powstała pod koniec lat 70-tych.
- Stare, nieistniejące już zgody i układy: Pogoń Szczecin, Zawisza Bydgoszcz, Odra Opole, Bałtyk Gdynia, Kotwica Kołobrzeg, Miedź Legnica
Zgody: Lechia Gdańsk od 10 lutego 2007 (pierwsze układy od jesieni 1993)
Układy: Chojniczanka Chojnice od 20 września 2003, Czarni Słupsk od 11 stycznia 1998, Pomezania Malbork od 24 kwietnia 1999
Kosy: Arka Gdynia, Bałtyk Gdynia, Gwardia Koszalin, Pogoń Lębork, Pogoń Szczecin

[B_Linda]

po konsultacjach z m_gryf poskładaliśmy tradycje klubowe do kupy, myślę, że wielu nie miało o tym pojęcia, (najpierw w skrócie a niżej w rozszerzeniu, jak ktoś chce weryfikować to proszę bardzo):

-6 reprezentantów Polski

-4 sezony w II lidze w tym walka o awans do I ligi w sezonie 81/82 zakończona 5 miejscem

-dwukrotny uczestnik 1/8 Pucharu Polski na szczeblu centralnym

-11 krotny zdobywca wojewódzkiego Pucharu Polski

-31 sezonów w III lidze

---------------------------------------

III liga:
Sezon 1953 III liga – 5 miejsce
Sezon 1954 III liga – 5 miejsce
Sezon 1957 III liga – 6 miejsce
Sezon 1958 III liga – 7 miejsce
Sezon 1959 III liga – 5 miejsce
Sezon 1963/64 – (liga okręgowa) Mistrz woj. koszalińskiego – baraże o II ligę – 3 miejsce
Sezon 1968/69 – III liga – 16 miejsce
Sezon 1971/72 – III liga – 14 miejsce
Sezon 1973/74 – (liga okręgowa) Mistrz woj. koszalińskiego – baraże o II ligę – 3 miejsce
Sezon 1975/76 – (liga okręgowa) Mistrz woj. koszalińskiego – baraże o II ligę – 4 miejsce
Sezon 1976/77 – III liga – 9 miejsce
Sezon 1977/78 – III liga – 7 miejsce
Sezon 1978/79 – III liga – 2 miejsce
Sezon 1979/80 – III liga – 2 miejsce
Sezon 1980/81 – III liga – 1 miejsce
Sezon 1983/84 – III liga – 2 miejsce
Sezon 1984/85 – III liga – 4 miejsce
Sezon 1985/86 – III liga – 7 miejsce
Sezon 1986/87 – III liga – 5 miejsce
Sezon 1987/88 – III liga – 4 miejsce
Sezon 1988/89 – III liga – 5 miejsce
Sezon 1989/90 – III liga – 12 miejsce
Sezon 1990/91 – III liga – 9 miejsce
Sezon 1991/92 – III liga – 13 miejsce (spadek)
Sezon 1993/94 – III liga – 4 miejsce
Sezon 1994/95 – III liga – 12 miejsce
Sezon 1995/96 – III liga – 10 miejsce
Sezon 1996/97 – III liga – 14 miejsce (spadek)
Sezon 2008/09 – III liga – 3 miejsce
Sezon 2009/10 – III liga – 4 miejsce
Sezon 2010/11 – III liga – 13 miejsce
Sezon 2011/12 – III liga – 10 miejsce
Sezon 2012/13 – III liga – 16 miejsce (spadek)
Sezon 2015/16 – III liga – 14 miejsce (spadek)

wojewódzkie Puchary Polski
Sezon 1953
Sezon 1976/1977
Sezon 1977/1978
Sezon 1979/1980
Sezon 1986/1987
Sezon 1987/1988
Sezon 1989/1990
Sezon 1993/1994
Sezon 1999/2000
Sezon 2016/2017
Sezon 2018/2019

II liga
1951
1952
1981/1982
1982/1983

6 reprezentantów Polski
Tomasz Iwan, Paweł Kryszałowicz, Maciej Stolarczyk, Czesław Boguszewicz, Marek Godlewski, Ryszard Szpakowski

takie osiągnięcia dał Gryf Słupsk polskiej piłce, miastu i kibicom.

[B_Linda]

Stadion Gryfa przy ul. Zielonej (Joachim Albrecht Sportplatz)

Powstał w 1925 roku. Posiadał pierwszą na Pomorzu krytą trybunę, która dziś już nie istnieje, oraz cztery boiska treningowe. Przed wojną należał do dwukrotnego v-ce mistrza Pomorza Germanii 03 Stolp i nosił imię Joachima Albrechta, który miał duże zasługi przy jego powstaniu. Co ciekawe, nazwa do dziś nie została oficjalnie zniesiona i nie powołano nowego patrona dla obiektu. Gościnnie grał na nim czterokrotny mistrz i dwukrotny v-ce mistrz Pomorza Victoria 09 Stolp, która w mistrzostwach III Rzeszy rywalizowała z takimi drużynami jak: Werder Brema (dwukrotnie), Schalke 04 Gelsenkirchen, Hertha Berlin, Fortuna Düsseldorf czy 1.FC Köln. Po zakończeniu wojny obiekt długo znajdował się w nie najlepszym stanie. Gruntownemu remontowi poddano go dopiero w latach 60-tych, wtedy przeszedł we władanie Gryfa. Przez długi czas swoje mecze rozgrywali gościnnie na Zielonej piłkarze Czarnych, którzy mieli kiepski obiekt kolejowy przy ul. Krzywoustego. Słynne derby Gryf - Czarni o prymat w mieście przeszły do historii naszego miasta. Kibice Gryfa mieli też okazję oglądania w akcji zawodników legendy polskiej piłki Legii Warszawa z Kazimierzem Deyną na czele. Legia wystąpiła w Słupsku w 1/8 Pucharu Polski w 1977 roku. W tym samym roku w Pucharze Polski musiała Zieloną odwiedzić II ligowa Stal Stalowa Wola i I ligowa Arka Gdynia. Na stadion zdążyły też na pożegnanie Gryfa w II lidze zawitać Odra Opole i Zagłębie Wałbrzych. Po murawie biegali też piłkarze Lechii Gdańsk, Zawiszy Bydgoszcz, Bałtyku Gdynia, Elany Toruń, Gwardii Koszalin, GKSu Tychy, GKSu Bełchatów, czy Amici Wronki. Grało tu dziesiątki innych klubów i setki piłkarzy bardziej lub mniej znanych. Skromnie bo skromnie, ale na Zielonej grali również piłkarze reprezentacji Polski:
-1977 z ZSRR (0:1) – juniorzy
-2004 ze Szwecją (2:1) – juniorzy
-2005 z Danią (1:5) – I reprezentacja kobiet
W 2004 roku stadion przez pewien czas nie tętnił życiem. Powodem tego była jego przebudowa i doprowadzenie go do takiego stanu jak obecnie, między innymi ze znów zadaszoną trybuną.
-Wymiary boiska głównego: 105x70 m
-Pojemność trybun: 1338 (900 miejsc siedzących w tym 300 zadaszonych, trybuna młyn 288 miejsc siedzących i sektor gości 150 miejsc siedzących)
-Oświetlenie: brak
W 2007 roku otwarto do użytku mini boisko ze sztuczną nawierzchnią i oświetleniem. Nadano mu imię zmarłego nagle prezesa Gryfa - Zbigniewa Boreckiego.
W 2011 roku oddano do użytku pełnowymiarowe boczne boisko ze sztuczną nawierzchnią i oświetleniem 500 luxów.